fbpx
Ga naar de inhoud

Verslag winterkamp 2020

Weer een onvergetelijk winterkamp geweest. De groep bestond uit de Wouters, Stef, Mathé, Elisa, Yoeri en ikzelf. Inmiddels een leuke vriendengroep onder elkaar.

Vrijdagavond aangekomen in een prachtig jeugdherberg aan de voet van het kasteel in Vianden Luxemburg. Biertjes stonden al koud. De sfeer zat erin. Dubbel gelegen van het lachen. De details bespaar ik jullie.

We besloten om de volgende dag als eerste de Nims te varen. Ook om wat warm te varen voordat we de Irreler Wasserfalle zouden doen. De Nims heeft een boven gemiddelde waterstand en dat maakt dat er ook wat leuke kleine golfjes zijn. Het is vooral een mooie vaarroute van iets van 8 km door een heuvellandschap. De Nims is een rustig riviertje met een paar minisurfjes, walsjes en een stuw. Het weer was prachtig. Zonnetje was te zien.

De Irreler Wasserfalle liggen in de rivier de Prum net boven (stroomopwaarts) van het dorpje Irrel. Deze waterval ligt in het bos. Een wandelpad loopt helemaal langs dit mooie stukje wildwater. Na zo’n 400 meter over het wandelpad kom je bij het instappunt. Van dit stuk wildwater kan je wel stellen dat het voor durfals en gevorderden is. Het water stond hoog wat maakte dat er ook lekker wat waterdruk was. 6 vaarders zeiden “ja” tegen dit stuk wildwater. Zoals Wouter Schrouff vaker zegt, dit voelt wel aan als een broodje kaas op je maag. Dat broodje kaas was er zeker wel bij mij. Al met al zijn we alle zes aan het einde van de waterval gekomen zonder om te gaan en hadden allen een brede grijs op ons gezicht.

Wat we de tweede dag zouden varen vergde wat meer discussie. Uiteindelijk is het de Clerve geworden. De laatste keer dat we deze beek hadden gevaren was al lange tijd terug. Toch kwamen de herinneringen naar boven toen we bij de opstapplaats arriveerde. We zijn ingestapt bij de camping in Wilwerwiltz. Een vrouw wees ons erop om vooral het gras niet kapot te rijden. Het was redelijk weer en het water stond hoog. Het traject van ongeveer 11 kilometer zou 9 stuwtjes bevatten. Ook leuk aan de beek is dat deze veel kronkelde. We hebben leuke passages gehad en het landschap was prachtig. Uitdagend waren wel de vele bomen en struiken. Soms sluipdoor door en langs takken en bomen proberen te kayakken. Een enkele keer zijn we uitgestapt. Bij één passage waren krassen op de onderkant van de boot niet te voorkomen. Zou graag het gezicht van Stef met jullie willen delen. Een paar speelplekjes gehad. Wat mij betreft wel een aanrader om bij een volgend kamp in Luxemburg te varen. Uiteindelijk in Kautenbach uitgestapt. Leuk avontuur was ook het pittig op en neer rijden over de kronkelige weggetjes achter Wouter aan.

Daarna met natte kanokleding in de auto op weg naar een klein plaatsje in de Eifel met een leuke waterval. Voor wie een adrenalinekick wil, is dit de plek bij uitstek. Meteen was er veel bekijks. Het avontuur start met het laten afzakken van de kayaks tot onder de brug. Een smalle goot was de startplek. Allemaal aan het stuiteren om de waterval af te gaan. Voor vele van ons de eerste keer dat we dit doen. En wat een kick na die paar seconden dat je naar beneden suist. Voelt als “master of the world” zijn. Stef was eventjes dwarsligger, maar besloot toch maar recht en vooruit de waterval af te gaan. Hieronder een filmpje.

Kortom: een zeer geslaagd weekend waar met veel plezier naar teruggekeken wordt. Voor herhaling vatbaar.